Het toen van nu: ophaalbrug en zeesluis
Deze ophaalbrug is kenmerkend voor Van Ewijcksluis, het is de verbinding tussen de Oost- en Westpolder van Anna Paulowna. Kort na de drooglegging van de Anna Paulownapolder werd in 1846 een ophaalbrug aangelegd, dicht naast de zeesluis. Het was een ophaalbrug zodat schepen van de Van Ewijcksvaart via de sluis naar de Zuiderzee konden varen. In 1924 werd gestart met de aanleg van de Amsteldiepdijk en diende de sluis niet langer meer als een zeesluis.
Naamgeving
Van Ewijcksluis is vernoemd naar Daniel Jacob van Ewijck van Oostbroek van de Bilt. Vele leden van de familie Van Ewijck werkten in de politiek. Daniel was lid van de Raad van State en was betrokken bij de inpoldering van de Anna Paulownapolder. Van Ewijck bezocht op 16 juni 1846 de zeesluis en gaf toen toestemming om het dorp naar hem te vernoemen. Met het gereedkomen van de zeesluis werden er ook een aantal ambtswoningen gebouwd. Zoals een woning voor de sluiswachter Willem ’t Hard Siewers uit de Zijpe en een woning voor de opzichter van de polder. Het dubbele woonhuis van de sluiswachter is nog aanwezig, maar de woning van de opzichter werd in 1906 gesloopt.
Sluizencomplex
Het sluizencomplex is gebouwd naar ontwerp van architect Willem H. Springer, op de plaats van een bestaande vaargeul in de slikgronden. Schepen die van het eiland Wieringen naar de Zijpe en Alkmaar wilden varen maakten gebruik van deze vaargeul. De sluis kwam aan het einde van deze geul, bij het Oude Veer, en de nieuwe bedijking van de polder. Op 7 juli 1846 werd de nieuwe sluis bezocht door Koning Willem II. De sluis is beschermd als provinciaal monument.
Vervangen van de brug
De tweede brug over de Van Ewijcksvaart is een afdankertje uit de Groninger veenkoloniën door de polder voor schrootprijs gekocht en opgeknapt. De brug heeft daarna nog jaren dienstgedaan. De huidige brug valt op door de blauwe kleur van de bovenbouw.
