Het toen van nu: pastorie verblijfsplaats van de ex-kroonprins
Voor vele Wieringers is het een bekend verhaal. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog verbleef de Duitse kroonprins lange tijd in de pastorie op Oosterland. In november 1918 was de Duitse keizer Wilhelm II naar Nederland gevlucht samen met zijn zoon, kroonprins Wilhelm. De voormalige keizer zou tot zijn dood in verbanning wonen op Huis Doorn. De kroonprins kreeg 5 jaar onderdak op het eiland Wieringen. Dat maakt de voormalige pastoriewoning een gebouw met een bijzonder historisch verhaal.
Pastoriewoning
Dominee de Vries was de hervormde predikant op Oosterland. Hij kreeg vermoedelijk in november 1918 bezoek van de regering. Ze vroegen aan hem of hij het huis beschikbaar wilde stellen. Er werd gezocht naar een verblijfplek voor een belangrijk persoon. Financieel zou alles geregeld worden. Dominee De Vries en zijn vrouw stemden er mee in om de pastorie te verlaten voor enkele weken. Ze moesten alle meubels laten staan zodat de verbannen kroonprins van Duitsland in de pastorie kon verblijven.
Wieringen was een geschikte plek omdat de kroonprins zich dan vrij over het eiland kon bewegen. Hij mocht het eiland alleen verlaten met toestemming van de regering. In maart 1919 kwam de dominee met zijn vrouw terug naar Wieringen en verbleven vanaf toen, met hun dochtertje, in een zit-slaapkamer in Den Oever. De dominee en zijn vrouw hebben nooit spijt gehad om hun woning te verhuren aan de regering, maar ze hadden nooit gedacht dat het zo lang zou duren.
Ex-Kroonprins Wilhelm
Wilhelm van Pruisen was 26 jaar oud toen hij op Wieringen aankwam. Zijn vrouw Cecilie en zijn kinderen bleven in Berlijn wonen en kwamen maar af en toe op bezoek. Wilhelm had een motorfiets en reed hiermee rond over het eiland. Van smid Jan Luijt in Hippolytushoef leerde hij het vak van hoefsmid. Al in 1918 had Wilhelm net zoals zijn vader afstand gedaan van zijn rechten op de Duitse troon. Maar pas in 1923 werd zijn ballingschap opgeheven en kreeg Wilhelm toestemming om terug te keren naar Duitsland. De jaren op Wieringen waren dragelijk door de vriendschappen en het medegevoel van de plaatselijke bevolking, aldus Wilhelm.
