Het toen van nu: molenromp de Ster 

25 april 2023, 13.20

Ooit draaiden de wieken van de molen in Barsingerhorn. Het was een korenmolen omdat er graan tot meel werd vermalen. De ronde maalsteen in het gras voor de molen herinnert hieraan. Bij een constructie van hout ligt brandgevaar op de loer. Het uitbreken van twee branden verklaart waarom alleen de molenromp is overgebleven.   

Tweedehands molen 

In 1900 was A. de Waard al dertig jaar lang op deze locatie de molenaar totdat C. Buis het stokje van hem overnam. Er was voldoende windvang in het landelijke gebied en voetgangers konden eenvoudig naar de molen komen via een bruggetje over het water. Maar na slechts 7 jaar als molenaar werd Buis al geconfronteerd met tegenslag. De molen brandde volledig af door een brand. Hij besloot een molen te kopen uit Zaandam. Deze molen heette ‘Het Wapen van Friesland’ en was gebouwd rond 1762. De wieken reikten niet tot de grond omdat de molen is gebouwd op een stelling. Dat werd gedaan omdat de molen hoog genoeg moest zijn om ook in bebouwd gebied voldoende wind te vangen. In 1907 was de molen niet langer meer winstgevend. De molen werd afgebroken, verkocht en verhuisd naar Barsingerhorn.  

De tweedehands molen werd omgebouwd tot een korenmolen. Later werd de molen eigendom van de Coöperatieve Malerij ‘De Ster’. Na het uitbreken van een brand werd rond 1920 het wiekenkruis, de kap en een deel van de romp en stelling gesloopt. Voortaan zou een motor het werk van de wieken overnemen. Het pakhuis is later aan de molen gebouwd voor de opslag van het graan en meel.

Het toen van nu

Het toen van nu is een rubriek waarin we met historische foto’s het Hollands Kroon van ‘vroeger’ laten zien. Onze gemeente heeft een rijke en veelzijdige geschiedenis. We vinden het belangrijk om aandacht te hebben voor ons erfgoed. Het is namelijk leuk om wat meer te weten over je eigen omgeving.

Foto’s

De foto’s zijn afkomstig uit de collectie van oude ansichten van de gemeente. Achtergrondinformatie afkomstig van de registeromschrijving van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en ‘Molendatabase’.